راه

اگر از ظلمت ره میترسی چلچراغ نگهم را به تو خواهم بخشید

اگر از دوری ره میترسی دستانم را که پلی روی زمان میبندند و به کوتاه ترین فاصله من را به تو می پیوندند به تو خواهم بخشید

و اگر از تنگی چشم دگران  اگر از زمزمه ها   اگر از حرف کسان میترسی  من  من جدا از دگران به تو خواهم پیوست و خویش را از تو نهان خواهم کرد و اگر ترس تو از خویشتن است من تو را در رگ خویش  در تن و هستی خویش که پر از خاطر توست محو و گم خواهم کرد

          فقط

تو بیا که اگر آمدنت دیر شود و یا اگر آمدنت قصه پوچی باشد من تو را تا دم مرگ ای همه خوب نخواهم بخشید