نگارش من

به نام او ...

و نوشتن تراوش افکار آدمی بر صفحه سفید کاغذ است .

می نگارم برای کسی که نگاریدن جز برای او ممکن نیست .آغاز نگاریدن میکنم با یاد

معشوقم چرا که تنها ماوای آرامش خاطرم است.

آرام و بی صدا در نیکوترین سالهای عمرم پای در عرصه ی وجودم نهادی و برای

اولین بار قدمهای شیرین فرشته ای شیشه ی بلورین غرورم را شکست و نیکو ترین

وا‍‍‍‍‍‍ژه از آن میان یافت

                    دوستت دارم