ماهنویس 2010

روستای من, اُستاد

ماهنویس 2010

روستای من, اُستاد

نماز .

         خدایا مرا دریاب که دل دریایی ام بی تو مرداب است.

 من نمازم را از حفظ میخوانم ! من نمازم را از بر می خوانم !

   من هر آنچه در ذهن به خاطر سپرده ام در نماز می خوانم !

  

   من در نماز درس میخوانم  جوش میزنم  عذاب میکشم  !

 

   براستی کدام یک نماز بوده اند ؟ یا من دیوانه ام

                                                    براستی کدام یک ...

 

  میگویند اکر پرستش را از وا‍ زه های  خیال حذف کنند هیچ نمی ماند اما به من بگو اگر

 عشق نبود پرستش درد تنهایی خود را به کجا می برد ؟

 

  خودت بگو من چطور کسی را که درک نکرده ام بپرستم !؟!

  میگویند ما خدایی را که نمی بینیم نمیپرستیم و جوابشان همان یه ذره دردی است که در نبود

  تو میکشند .

 ای وجود ناپیدا ای ضمیر من  ای که هر چه بنویسم خاطر خاطرم را آرامش نیست...

 تو خودت بگو با کدامین حسم آرام بگیرم ؟!؟!

  ای قلب پر تلاطم من حرفی بزن  شعری بخوان!

  و سکوت رنجاور انتظار را بشکن بگو و ذره ای در آسمان دو دیده ام پرواز کن که تا آخر

دنیا راهی نمانده است.

                                        آمین ... 

                              

                                      

  

 

     

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد